ৰাতি শুই থাকিলে কোনোবাই হেঁচা মাৰি ধৰা যেন অনুভৱ কৰে নেকি আপুনি? ইয়াৰ আঁৰৰ ৰহস্য কি?

নিউজ ডেক্স, ১১ জুলাইঃ

আপোনাৰ কেতিয়াবা এনে হৈছে নেকি যে আপুনি হঠাতে মাজনিশা সাৰ পায় আৰু অনুভৱ কৰে যে কোঠাটোৰ বেৰবোৰ সকলো ফালৰ পৰা সংকুচিত হৈ আহিছে আৰু আপোনাক ধৰি ৰাখিব?
বা কেতিয়াবা এনে লাগে যে কোনোবাই কোঠাটোৰ পৰ্দাৰ পিছফালে বা আপোনাৰ বিচনাখনৰ ঠিক চাৰিওফালে থিয় হৈ আছে আৰু তেওঁ আপোনাক ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে।
আপুনি পলাই যাবলৈ চেষ্টা কৰে কিন্তু আপোনাৰ শৰীৰ লৰচৰ নকৰে। আপুনি ভয় খায় আৰু ভয়ত চিঞৰিবলৈ চেষ্টা কৰে কিন্তু আপুনি অনুভৱ কৰে যে আপোনাৰ ডিঙিৰ পৰা কোনো শব্দ ওলোৱা নাই, বুকু খন হেচা মাৰি ধৰিছে।

যদি আপোনাৰ লগত এই ভয়ানক ঘটনাটো সংঘটিত হৈছে, তেন্তে আপুনি সম্ভৱতঃ “টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ ৰাক্ষস” (sleep paralysis demon) পৰা হৈছে । টোপনিৰ ভ্ৰমৰ বাহিৰে আন একো নহয়, যদিও ভয়ানক, দ্ৰুত চকুৰ চলাচলৰ (REM) টোপনিৰ পৰা এক সাৰ অৱস্থালৈ পৰিৱৰ্তনৰ সময়ত আপোনাৰ মগজু অস্থায়ীভাৱে স্নেগ (snagged)হোৱাৰ ফলত এই ঘটনা ঘটে।
এই ঘটন এটা ভৌতিক চলচ্চিত্ৰৰ দৰে ঘটনা যেন লাগে । কিন্তু টোপনিৰ পক্ষাঘাত (paralysis) জনসংখ্যাৰ আনুমানিক 8% লোকৰ বাবে এক বাস্তৱ। অধ্যয়ন দেখুৱায় যে ভয়ানক অভিজ্ঞতা আৰু অধিক সচৰাচৰ হ’ব পাৰে, 30% লোকে তেওঁলোকৰ জীৱনকালত কমেও এটা ঘটনাৰ সন্মুখীন হয়।

ৰাক্ষস চিত্ৰ (Demon depictions)

টোপনি পক্ষাঘাতৰ ৰাক্ষস বোৰৰ (sleep paralysis demon) বেছিভাগ বৰ্ণনাৰ দুটা ভাগ থাকে: এটা হৈছে লৰচৰ কৰিবলৈ বা কথা ক’বলৈ নোৱাৰা, বহুলোকে বকু খন হেচা মাৰি ধৰা অনুভৱ কৰে, কিন্তু এই ঘটনা প্ৰাকৃতিক৷

এই ঘটনাক বহু লোকে ভৌতিক বুলি ভাবি লয়। এই ঘটনা বোৰ শ শ বছৰ ধৰি চলি আহিছে, বিভিন্ন নাম আছে, ১০০ ৰো অধিক নিজা বৰ্ণনা আছে। বহুতো আঞ্চলিক লোক কাহিনীৰ সৈতে সংগতি ৰাখে, টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ অশান্ত অভিজ্ঞতাৰ বাবে।

টোপনিৰ পক্ষাঘাত কি? What is sleep paralysis?

টোপনিৰ পক্ষাঘাত হৈছে এক চিকিৎসীয় স্থিতি য’ত ৰাতি শুই থাকিলে কোনোবাই হেঁচা মাৰি ধৰা যেন অনুভৱ কৰে । এই অৱস্থাত, আপোনাৰ চাৰিওফালৰ বিষয়ে কিছু সজাগতা থাকিব, যদিও আপুনি এতিয়াও টোপনিত আছে আৰু সেয়েহে লৰচৰ কৰিবলৈ অক্ষম। প্ৰায়ে সপোনৰ পৰা বাস্তৱলৈ পৰিৱৰ্তনৰ কাৰণে টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ সৈতে ভ্ৰম হয়। কেতিয়াবা এই পৰিৱৰ্তনৰ সময়ত ই কেনেদৰে তথ্য প্ৰক্ৰিয়া কৰে চুইচটো ফ্লিপ কৰোঁতে মগজুৱে এটা ত্ৰুটি অনুভৱ কৰে। আপুনি আগতে দুঃস্বপ্ন নকৰিলেও বিভ্ৰান্তিকৰ আৰু আনকি ভয়ংকৰ ভ্ৰম হ’ব পাৰে।
মাজনিশা সংঘটিত হোৱা ঘটনাবোৰ প্ৰায়ে টোপনিৰ ব্যাঘাতৰ বাবে হয় যি আপোনাক আৰ.ই.এম.-ৰ (REM)পৰা জাগ্ৰত কৰে আৰু আপোনাক আপোনাৰ পৰৱৰ্তী টোপনি যোৱাত বাধা দিয়ে।

টোপনিৰ পক্ষাঘাত (sleep paralysis)ৰ বেছিভাগ শক্তিহীনতা পক্ষাঘাতৰ পৰাই আহে – পৰিস্থিতিটোৰ প্ৰতি প্ৰতিক্ৰিয়া কৰিবলৈ মুহূৰ্তত আমাৰ পেশীবোৰ লৰচৰ কৰিবলৈ অক্ষম।
আৰ.ই.এম. টোপনিৰ সময়ত, যি হৈছে প্ৰতিটো টোপনি চক্ৰৰ অন্তিম পৰ্যায়, আমি সপোন দেখিবলৈ প্ৰৱণ তাত আছোঁ। আমাৰ মগজুৱে এই পৰ্যায়ত আমাৰ পেশীবোৰ কঠোৰ কৰি তোলে যাতে আমি আমাৰ সপোনবোৰ কঢ়িয়াই নিদিওঁ। পক্ষাঘাতৰ কাৰণ হৈছে পেশীৰ সুৰ দমন কৰা আৰু নিউৰোট্ৰেন্সমিটাৰবোৰে মেৰুদণ্ডৰ নিউৰনবোৰপ্ৰতিৰোধ কৰে।

ভ্ৰম

লৰচৰ বা কথা ক’বলৈ অক্ষম হোৱাৰ লগতে, টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ লক্ষণবোৰত এজন অনুপ্ৰৱেশকাৰী উপস্থিত থকাৰ অনুভূতি আৰু এক তীব্ৰ ভয়ও অন্তৰ্ভুক্ত থাকিব পাৰে। অৱশ্যে, এই অনুপ্ৰৱেশকাৰীজন কেৱল এক ভ্ৰম।
আমি সকলোৱে দৃশ্যমান, শ্ৰৱণ শক্তি আৰু সংবেদনশীল ভ্ৰমৰ সম্ভাৱনা আছে, যেতিয়া আমি টোপনি যাওঁ আৰু যেতিয়া আমি সাৰ পাওঁ। যেতিয়া আমি টোপনিৰ প্ৰথম পৰ্যায়লৈ পিছলি যাওঁ তেতিয়া ভ্ৰম হয়, যি হৈছে অ-আৰ.ই.এম. (এন.আৰ.ই.এম.)। উদাহৰণ স্বৰূপে, আপুনি ৰং বা আৰ্হিৰ কেলিডোস্কোপ দেখিব পাৰে, বা আপুনি পৰি যোৱাৰ অনুভূতি অনুভৱ কৰিব পাৰে আৰু তাৰ পিছত দুৰ্ঘটনাক্ৰমে নিজকে সাৰ পাই তুলিব পাৰে। আনহাতে, যেতিয়া আমি সাৰ পাওঁ আৰু আৰ.ই.এম. টোপনিৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই আহো তেতিয়া ভ্ৰম হয়। সেইবোৰ প্ৰায়ে সপোনৰ ধাৰাবাহিকতা।
কেতিয়াবা বিশেষভাৱে ইনকিউবাছ পৰিঘটনা বুলি কোৱা হয়। ৰাক্ষস (Demon )বোৰে প্ৰায়ে শৈশৱৰ ৰূপকথাৰ খলনায়কৰ আকাৰ লয়। অৱশ্যে, এই পৈশাচিক ভ্ৰমৰ সময়ত মগজুত কি ঘটিছে বুজিবলৈ অধিক গৱেষণাৰ প্ৰয়োজন।

টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ কাৰণ
যিকোনো লোকে টোপনিৰ পক্ষাঘাত অনুভৱ কৰিব পাৰে। এই বোৰৰ এটা বা একাধিক কাৰক থাকে তেতিয়া আপোনাৰ টোপনিৰ পক্ষাঘাত হোৱাৰ সম্ভাৱনা অধিক হ’ব পাৰে:

সুৰা
উদ্বেগ
উদ্বেগ-প্ৰতিৰোধী ঔষধ
দীৰ্ঘম্যাদী বিষ
টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ পাৰিবাৰিক ইতিহাস
শৈশৱৰ যৌন উৎপীড়নৰ ইতিহাস
প্ৰিয়জনক হেৰুওৱা
মেজাজৰ বিকাৰ
দুঃস্বপ্নৰ প্ৰৱণতা
অস্বাভাৱিক বিশ্বাস
আঘাতৰ পিছত মানসিক চাপৰ বিকাৰ
নিম্ন মানদণ্ডৰ টোপনি
শাৰীৰিক ৰোগ
ধূমপান
টোপনিৰ অভাৱ
টোপনিৰ ব্যাঘাত
চাপ
আঘাত

প্ৰতিৰোধ কৰা

টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ বাবে বৰ্তমানকোনো পোনপটীয়া চিকিৎসা নাই বা বিভ্ৰান্ত ৰাক্ষসক নিৰ্বাসিত কৰাৰ কোনো নিৰ্দিষ্ট উপায় নাই। ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে, চিকিৎসাবোৰে প্ৰায়ে সাম্ভাব্য অন্তৰ্নিহিত কাৰণবোৰৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে। ইয়াত কেইটামান বিবেচনা কৰা হৈছে।
যদি আপুনি আপোনাৰ টোপনিত সঘনাই ব্যাঘাত অনুভৱ কৰি আছে, জাংক স্লিপ সম্বোধন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক। ই আপোনাক বাধা অবিহনে অধিক টোপনি চক্ৰৰ মাজেৰে যোৱাত সহায় কৰিব পাৰে আৰু আপোনাক মধ্য-আৰ.ই.এম. টোপনি জাগ্ৰত কৰাত বাধা দিব পাৰে।

যদি আপুনি উদ্বেগ বা চাপৰ সৈতে যুঁজি আছে বা আঘাতৰ পৰা আৰোগ্য হৈছে, মানসিক স্বাস্থ্য পেছাদাৰী এজনৰ পৰা সহায় বিচাৰিব যি আপোনাক সেই উদ্বেগবোৰ সমাধান কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

কিছুমান গৱেষণাই পৰামৰ্শ দিয়ে যে টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ ঘটনাবোৰে অধিক তীব্ৰ ঘটনাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে কিয়নো ভয়ৰ ফলত এক প্ৰতিক্ৰিয়া লুপ সৃষ্টি হ’ব পাৰে যি ঘটনাটোক ইন্ধন যোগায়। হাৰ্ভাৰ্ড বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গৱেষক আৰু টোপনিৰ পক্ষাঘাত অধ্যয়ন কৰা কেমব্ৰিজ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গৱেষক, পি.এইচ.ডি. বালান্দ জালালে এটা খণ্ডৰ ঠিক পিছতে সেই ভয়টো কমাবলৈ চাৰি টা পদক্ষেপৰ পৰামৰ্শ দিয়ে। আপুনি টোপনিৰ পক্ষাঘাত নহ’লেও প্ৰক্ৰিয়াটো অনুশীলন কৰিব পাৰে যাতে এইটো আপোনাৰ সাজু থকা এক দক্ষতা।

এটা খণ্ড পাৰ হোৱাৰ পিছত, এইটো কেনেদৰে অস্থায়ী আছিল, বাস্তৱ নহয়, আৰু আৰ.ই.এম. টোপনি আৰু এক জাগ্ৰত অৱস্থাৰ মাজৰ পৰিৱৰ্তনৰ সময়ত হেঁচকিৰ ফলত হৈছিল চিন্তা কৰক।
নিজকে মনত পেলাই দিয়ক যে অভিজ্ঞতাটো আন লোকৰ ক্ষেত্ৰত হয়, ভয় কৰাৰ কোনো কাৰণ নাই, আৰু সেই ভয় বিপৰীত হ’ব পাৰে।

প্ৰিয়জন, প্ৰিয় মন্ত্ৰ বা সুন্দৰ স্মৃতিৰ দৰে ইতিবাচক কিবা এটাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দি ভিতৰলৈ ধ্যান কৰক। শাৰীৰিক সংবেদন বা আপোনাৰ চাৰিওফালৰ পৰিৱেশৰ বিষয়ে চিন্তা কৰা পৰিহাৰ কৰিব।
ধ্যান কৰা অব্যাহত ৰাখিব আৰু যিকোনো টেনচিং (tensing) বা ফ্লেক্সিং (flexing) পৰিহাৰ কৰি পেশীৰ শিথিলতা যোগ দিব।
যদি আপুনি টোপনিৰ পক্ষাঘাতৰ ঘটনাঅনুভৱ কৰি থাকে, আপোনাৰ স্বাস্থ্য সেৱা প্ৰদানকাৰীৰ সৈতে কথা পাতক। তেওঁলোকে আপোনাক সমাধান বিচাৰি উলিওৱাত সহায় কৰিবলৈ সক্ষম হ’ব পাৰে।